Człowiek, maszyna i olej: w pogoni za największą wydajnością

Christoffer Nygaard ma 30 lat i jest duńskim kierowcą wyścigowym. Pobijał rekordy, wygrywając zarówno w europejskich seriach wyścigowych (VW Polo Cup, SEAT Leon Supercopa), jak i międzynarodowych mistrzostwach GT. Jego pracę można opisać w dwóch słowach: spełnienie marzeń.  Na torze wyścigowym Nygaard jest oficjalnym kierowcą testowym szwedzkiej firmy produkującej hipersamochody: Koenigsegg. Tak: płacą mu za podróże po całym świecie, żeby mógł przetestować takie samochody jak drapieżny One:1.

Na świecie istnieje tylko sześć egzemplarzy Koenigsegg One:1, który jest jednym z najbardziej pożądanych aut na naszej planecie. I chyba nie trzeba dodawać, że również jednym z najszybszych i najpotężniejszych. A Christoffer Nygaard jest oczywiście tylko jeden. Razem stanowią idealne połączenie dla Castrol EDGE i testu Clone Rivals.

Nygaard i Koenigsegg to idealny zespół człowieka i maszyny do przetestowania najnowszego oleju Castrol EDGE. Nazwa czwartego Testu Tytanu – Clone Rivals – to nie wymysł marketingowców. To dokładny opis wyzwania czekającego Christoffera, który podczas testu spotkał swojego arcyprzeciwnika, a może i jedyną osobę, z którą bał się zmierzyć: cyfrowego klona samego siebie w wirtualnej rzeczywistości.

Wyzwanie zaczęło się w laboratorium, w przełomowym symulatorze wirtualnej rzeczywistości. Połączenie zaawansowanej cyfrowej symulacji wyścigu oraz wyrafinowanej technologii biometrycznej pozwoliło Castrol na dokładne zmapowanie Nygaarda, jadącego wirtualnie po ekskluzywnym hiszpańskim torze wyścigowym Ascari – jednym z najtrudniejszych na świecie.

Następnie człowiek, którego firma Koenigsegg wybrała na testera swoich wartych miliony funtów hipersamochodów, pojawił się naprawdę na torze, aby sprawdzić, czy pobije wirtualną wersję samego siebie.  

Okrążenie na Ascari jest długie. Tor ma 5425 metrów – podobnie jak tory współczesnej Formuły 1 – i składa się z 25 bardzo wymagających, trudnych technicznie zakrętów, wzniesień i nachyleń.  Jest piekielnie trudny do zapamiętania i opanowania. Nawet tak zaawansowany symulator jak ten wykorzystany do mapowania wirtualnego okrążenia Christoffera nie może dokładnie odtworzyć fizyczności doznań na prawdziwym torze. Uderzasz w mur albo za późno zmieniasz bieg? W wirtualnej rzeczywistości wciskasz reset i zaczynasz od nowa. Na prawdziwym torze taka pomyłka w najlepszym razie okazuje się bardzo kosztowna. W najgorszym: nie do naprawienia...

Ale wyzwania to właśnie to, w czym sprawdzają się prawdziwi kierowcy wyścigowi. „Zawsze wiedziałem, że konfrontacja z moim największym potencjałem będzie trudna. Dałem z siebie więcej niż w jakimkolwiek wyścigu z innym przeciwnikiem. Miałem tylko jeden cel: pokonać mojego cyfrowego klona...”

A co można powiedzieć o samochodzie, którym Nygaard ścigał się sam ze sobą? Jeden z sześciu istniejących egzemplarzy, Koenigsegg One:1, wciąż wygląda i brzmi jak przybysz z przyszłości i jest ucieleśnieniem największych marzeń samochodowych maniaków. Drapieżne, czarne nadwozie z włókna węglowego skrywa 5-litrowy silnik V8 Twin Turbo, którego moc wygląda na pierwszy rzut oka na pomyłkę w druku: 1341 BHP (1361 KM).

Ale oczy się nie mylą: Koenigsegg osiąga tę samą moc co 10 Mini Cooperów. Ten niesamowity wynik stoi również za jego nazwą. Koenigsegg One:1 waży tylko 1361 kg, więc stosunek jego mocy do wagi wynosi 1:1. 1361 KM to też równowartość 1 megawata, dlatego Koenigsegg nazywa One:1 pierwszym megasamochodem świata.

Mega, hiper, super – co za różnica? W praktyce oznacza to, że One:1 osiąga magiczny pułap 100 km/h w 2,8 sekundy.

Realizacja dwóch filmów do czwartego Testu Tytanu Castrol wymagała największego zaangażowania, aby można było dorównać możliwościom samochodów, kierowców i oczywiście samego oleju Castrol EDGE. Clone Rivals to jak dotąd najszybszy Test: dwaj znakomici kierowcy, Christoffer Nygaard w Koenigsegg One:1 oraz kierowca testowy Astona Martina Darren Turner w Vulcanie, osiągali prędkość ponad 270 km/h na torze Ascari.

Sfilmowanie tego przedsięwzięcia nie było łatwe! Każde ujęcie z powietrza w Clone Rivals zostało zarejestrowane z helikoptera, bo nawet najbardziej zaawansowane drony na świecie nie były w stanie dotrzymać tempa samochodom. Na samym torze akcja wymagała użycia wiodącego systemu Russian Arm – stabilizowanej żyroskopowo kamery 360º zamontowanej na wysięgniku na samochodzie, który osiągał niemal takie same prędkości jak Koenigsegg i Aston Martin.

Obejrzyj film, aby przekonać się, że środki uświęcały cel...